Άγχος
Το άγχος είναι τόσο χρήσιμο όσο χρήσιμα είναι τα μάτια μας, τα αυτια μας και τα υπόλοιπα όργανα. Και είναι χρήσιμο για ένα και μοναδικό λόγο: μας κάνει να νιώθουμε δυσάρεστα και αυτό θα μας αναγκάσει να βρούμε μια απάντηση και μια λύση στο αίτιο που το πυροδότησε ενεργοποιώντας όλους τους μηχανισμούς άμυνας και δράσης (ενεργοποιώντας το μυϊκό σύστημα και αυξάνοντας την ταχύτητα στη σκέψη). Η αιτία του είναι η απώλεια, δηλαδή ή έχουμε χάσει κάτι ή φοβόμαστε κάτι.
Κατά τη διάρκεια του άγχους ενεργοποιείται ένας τελείως φυσιολογικος μηχανισμος :
1. Το άγχος ενεργοποιείται από κάποια (πιθανή) απώλεια.
2. Αυξάνεται ο μυϊκός τόνος που έχει ως σκοπό να μας προετοιμάσει για δράση, για αυτό το λόγο αισθανόμαστε σφιγμένοι. Η παράτασή του φέρνει μυϊκούς πόνους στον αυχένα και στο κεφάλι και έντονη κόπωση.
3. Αμέσως ενεργοποιείται το γαστρεντερικο συστημα για άμα απορροφήσει ενέργεια αυξάνοντας την κινητικότητά του. Για αυτό μπορεί να νιώθουμε σφίξιμο στο λαιμό, ναυτία, περιοδικό αυξωμειόμενο πόνο, τυμπανισμό.
4. Αυτή η ενέργεια (διασπασμένη τροφή) πρέπει να μεταφερθεί από το έντερο στους μύες και αυτό το αναλαμβάνει η καρδια αυξάνοντας τον ρυθμό της (ταχυκαρδία).
5 Για την καύση των τροφών τους μύες χρείαζεται οξυγόνο. Αυτό το αναλαμβάνουν οι πνεύμονες. Έτσι μπορούμε να αισθανθούμε κάτι σαν δύσνποια και αναστενάζουμε συχνά.
Όλα αυτά είναι φυσιολογικές λειτουργίες για να μας ετοιμάσουν είτε να δράσουμε είτε να αμυνθούμε με τους μύες και φυσικά την υποστήριξη των υπόλοιπων οργάνων (γαστρεντερικό, καρδιά, πνεύμονες).
Πως το αντιμετωπίζουμε;
1. Δεχόμαστε ότι το άγχος είναι μια εντελώς χρήσιμη και φυσιολογική λειτουργία και αυτά που βιώνουμε (σφίξιμο, ταχυκαρδία, αναστεναγμοι κτλ) είναι φυσιολογικότατοι υποστηρικτικοι μηχανισμοι.
2. Προσπαθούμε να κάνουμε κάτι που μας είναι ευχάριστο και να περιορίσουμε τη σκέψη μας για το πρόβλημα σε λιγότερες ώρες την ημέρα.
3. Χρειάζεται να αξιολογήσουμε αυτό το οποίο μας αγχώνει αν πραγματικά αξίζει τον κόπο να μας προκαλεί αυτή τη δυσάρεστη αίσθηση.
4. Η οριστικη λύση θα προέλεθει όταν δωσουμε μια απάντηση ή μια λύση σε αυτό που πυροδοτεί την αρνητική αίσθηση.
Αξιολόγηση και δυναμικα κανουμε κατι για την επιλυση!
Το άγχος είναι τόσο χρήσιμο όσο χρήσιμα είναι τα μάτια μας, τα αυτια μας και τα υπόλοιπα όργανα. Και είναι χρήσιμο για ένα και μοναδικό λόγο: μας κάνει να νιώθουμε δυσάρεστα και αυτό θα μας αναγκάσει να βρούμε μια απάντηση και μια λύση στο αίτιο που το πυροδότησε ενεργοποιώντας όλους τους μηχανισμούς άμυνας και δράσης (ενεργοποιώντας το μυϊκό σύστημα και αυξάνοντας την ταχύτητα στη σκέψη). Η αιτία του είναι η απώλεια, δηλαδή ή έχουμε χάσει κάτι ή φοβόμαστε κάτι.
Κατά τη διάρκεια του άγχους ενεργοποιείται ένας τελείως φυσιολογικος μηχανισμος :
1. Το άγχος ενεργοποιείται από κάποια (πιθανή) απώλεια.
2. Αυξάνεται ο μυϊκός τόνος που έχει ως σκοπό να μας προετοιμάσει για δράση, για αυτό το λόγο αισθανόμαστε σφιγμένοι. Η παράτασή του φέρνει μυϊκούς πόνους στον αυχένα και στο κεφάλι και έντονη κόπωση.
3. Αμέσως ενεργοποιείται το γαστρεντερικο συστημα για άμα απορροφήσει ενέργεια αυξάνοντας την κινητικότητά του. Για αυτό μπορεί να νιώθουμε σφίξιμο στο λαιμό, ναυτία, περιοδικό αυξωμειόμενο πόνο, τυμπανισμό.
4. Αυτή η ενέργεια (διασπασμένη τροφή) πρέπει να μεταφερθεί από το έντερο στους μύες και αυτό το αναλαμβάνει η καρδια αυξάνοντας τον ρυθμό της (ταχυκαρδία).
5 Για την καύση των τροφών τους μύες χρείαζεται οξυγόνο. Αυτό το αναλαμβάνουν οι πνεύμονες. Έτσι μπορούμε να αισθανθούμε κάτι σαν δύσνποια και αναστενάζουμε συχνά.
Όλα αυτά είναι φυσιολογικές λειτουργίες για να μας ετοιμάσουν είτε να δράσουμε είτε να αμυνθούμε με τους μύες και φυσικά την υποστήριξη των υπόλοιπων οργάνων (γαστρεντερικό, καρδιά, πνεύμονες).
Πως το αντιμετωπίζουμε;
1. Δεχόμαστε ότι το άγχος είναι μια εντελώς χρήσιμη και φυσιολογική λειτουργία και αυτά που βιώνουμε (σφίξιμο, ταχυκαρδία, αναστεναγμοι κτλ) είναι φυσιολογικότατοι υποστηρικτικοι μηχανισμοι.
2. Προσπαθούμε να κάνουμε κάτι που μας είναι ευχάριστο και να περιορίσουμε τη σκέψη μας για το πρόβλημα σε λιγότερες ώρες την ημέρα.
3. Χρειάζεται να αξιολογήσουμε αυτό το οποίο μας αγχώνει αν πραγματικά αξίζει τον κόπο να μας προκαλεί αυτή τη δυσάρεστη αίσθηση.
4. Η οριστικη λύση θα προέλεθει όταν δωσουμε μια απάντηση ή μια λύση σε αυτό που πυροδοτεί την αρνητική αίσθηση.
Αξιολόγηση και δυναμικα κανουμε κατι για την επιλυση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου