Η ουσία που είναι το αρχικό σημείο έναρξης του κόσμου.
Λογικά η ουσία που μεταβάλλονται και δημιουργεί τον κόσμο πρέπει να είναι μια δύναμη που σε εμάς γίνεται αντιληπτή μέσα από την πληροφορία που παράγει καθώς μεταβάλλεται και είναι αυτή που δίνει την αίσθηση του συμπαγούς. Γίνεται καλύτερα αντιληπτή μέσα από τον λόγο και την αναλογία.
Πως έγινε η δημιουργία!
Εν αρχή ο λόγος όπου η ουσία (το τίποτα) είναι σε δυναμική ισορροπία, αλλά κάποιος πήρε εάν κομμάτι από το "τίποτα" και έγινε ο λόγος και η αναλογία και η αρχή της ανάγκης μέσα από την ανισότητα που δημιουργήθηκε από αυτήν την απώλεια.
Ποιος πήρε κομμάτι από το τίποτα?
Την ουσία που μεταβάλλεται και δημιουργείται ο κόσμος δεν μπορούμε να την δούμε, μόνο μέσα από την πληροφορία που παράγει όταν μεταβάλλεται και έμμεσα μέσα από την πληροφορία που αντανακλάται από την ίδια.
Μια ευθεία εχει σημεία, το ελάχιστο ενός σημείου έχει άκρες που τείνουν στο άπειρο και το εσωτερικό τείνει προς το μηδέν με άνισες άκρες, όπου εξωτερικές τείνουν να είναι μεγαλύτερες από τις εσωτερικές.
Στον τρισδιάστατο χώρο είναι ένα σύνολο άνισα ορθογώνια που τείνουν στο άπειρο αλλά δεν είναι άπειρα με καμπύλες γωνίες που βλέπουν στο εσωτερικό του σημείου, και λόγω αυτής της ανισότητας το σημείο στρεβλώνει ή αλλιώς αναδιπλούμενο το σημείο στον εαυτό του προκαλεί "δημιουργία" που εξαρτάται από τον τελικό λόγο, αναλογία της ανισότητας πάει λέγοντας, επηρεάζοντας τα άλλα σημεία που συμβαίνει το ίδιο και στα άλλα σημεία.
Αυτη η στρέβλωση μέσα από την ανισότητα παράγει ρυθμικές κινήσεις με συνέπεια να παράγει κύμα μέσα από μη στρεβλωμενα σημεία ή ελάχιστα στρεβλωμενα τα οποία δεν μπορούν να παράγουν κύμα μόνο τους.
Συμπέρασμα "εξ αιτίας" των ορφικών και προσωκρατικών.
(Πολύ συμπυκνωμένο.)
Κατά την γνώμη μου η δυναμική της φιλοσοφίας σταμάτησε στον ηνίοχο του Πλάτωνα.
Και αυτό γιατί το μαύρο άλογο το αρνητικό, το άσπρο τό θετικό (ένστικτα), ο Ηνίοχος οι εμπειρίες οι γνώσεις, και τα ηνία η σχέση μεταξύ τους.
Το μαύρο άλογο είναι το μάστερ άρα χρειάζεται μια καλή γνώση και χειρισμό ώστε το άσπρο να γίνεται ο μάστερ για να πάει το σύνολο σωστά και καλά.
Άρα σημαντικό είναι η γνώση και η εμπειρία για την σωστή "κυβέρνηση" του συνόλου.
Ορφικοί κοσμογονία!
1. Ο αιθέρας (το κενό) είναι σε δυναμική ισορροπία.
2. Η ανάγκη ή απώλεια μεταβάλλει ανεπιστρεπτί την ισορροπία του αιθέρα.
3. Αναδίπλωση στον εαυτό του μέρος του αιθέρα που στροβιλίζεται και παράγει φως (πληροφορία).
4. Το στροβιλιζων ενώνεται με όμοια του και φτιάχνει την "ύλη".
5. Έτσι ακολουθούν νόμος, νόμους, νοημοσύνη.
Για να πάμε παρακάτω χρειάζεται πχ να ξεκινήσουμε από τα ποιο απλά και καθημερινά δλδ τους ορισμούς. Να αρχίζουμε να ξεχωρίζουμε σε έναν ορισμό την περιγραφή την χρηστικοτητα και τον συμβολισμό.
Πχ τι είναι καρέκλα τι είναι απληστία.
Καρέκλα = ένα αντικείμενο που δίνει μια συγκεκριμένη στάση στο σώμα ώστε να κάνεις πολλά οπως στην όρθια θέση ώστε να καταναλώσουμε λιγότερη ενέργεια αυξάνονται την απόδοση σε αυτό που κάνουμε(χρηστικος) μπορεί να έχει διάφορα σχέδια και χρώματα(περιγραφικος)...
Απληστία= αναζήτηση του πολύ κάτι ακόμη (περιγραφικος) για την μεγαλύτερη αποθήκευση ώστε να μειώσουμε το ρίσκο..(χρηστικος)
Χα χα και το συμβολικό (καρέκλα+ απληστία) = εξουσία.
Πόσοι μπορούν να τα διακρίνουν αυτά σε ένα ορισμό και κυρίως την χρηστικοτητα που είναι το επόμενο βήμα για την ανάπτυξη της τεχνίτης νοημοσύνη.
Μέσα από τα αισθητήρια όργανα και την ανάγκη αντιλαμβανόμαστε και συνειδητοποιούμε, και μετά μέσα από την νόηση νοημοσύνη κατανοούμε.
Καθώς αναπτύσσεται ο άνθρωπος και ο εγκέφαλος δημιουργείται μια υλική λειτουργική δομή το σώμα. Ταυτόχρονα δημιουργείται ανάμεσα στα άτομα αυτής της υλικής δομής και και μια δομή αντίγραφο της υλικής του "κενού" χώρου. Αυτό το κενό δεν είναι κενό αλλά μια ουσία μη αντιληπτή. Μετά τον θάνατο εφόσον έχει σταματήσει κάθε ενεργειακή δραστηριότητα στο υλικό σώμα το αντίγραφο του κενού διαχωρίζεται και φεύγει γιατί δεν υπάρχει η ενεργειακή δραστηριότητα να το συγκρατεί.
Έτσι πλέον το αντίγραφο συνεχίζει ανεξάρτητο και με συνείδηση του πρωτότυπου να λειτουργεί επ αόριστον!!!
